Een paar maanden geleden kreeg ik een prachtige mail van Ilse. Zij schreef mij over hoe zij natuurlijk zwanger is geworden met PCOS, en welke struikelblokken zij en haar man zijn tegengekomen tijdens hun reis naar de zwangerschap toe.

Het bracht mij op een idee! Ik wil al deze mooie succesverhalen delen met vrouwen die wel wat steun kunnen gebruiken op dit gebied, en om een hart onder de riem te steken. Ik vind dat er veel meer gehoor gegeven mag worden aan de vrouwen die er keihard voor hebben geknokt zwanger te worden of nog steeds aan het knokken zijn. Het wijst op zoveel kracht en doorzettingsvermogen, ondanks de vele tegenslagen waar zij mee te maken hebben gehad. Als het bij jou niet lukt, lijkt het alsof de hele wereld zwanger is behalve jij.. Tegenwoordig is er veel mogelijk, en ik geloof dat steun en herkenning bij elkaar vinden, enorm kan versterken in het hele proces.

Hieronder het aangrijpende en prachtige verhaal van Ilse:

“Hi Lavinia,

Graag stel ik me even voor. Mijn naam is Ilse, en twee jaar geleden ben ik trotse moeder geworden van een heel lief meisje, Loli!

Ik volg je al lange tijd met plezier op Instagram en lees de tips, recepten en verhalen ook altijd met plezier! Veel herkenningspunten, omdat ik zelf ook PCOS heb. Ik wilde graag het volgende verhaal met je delen.

Mijn man en ik hadden een grote kinderwens. Dat ging niet zo eenvoudig, omdat ik PCOS heb. Helaas waren wij ook één van die stellen met een onvervulde kinderwens.. Gelukkig kunnen we nu zeggen dat wij het levende bewijs zijn dat er meer alternatieven zijn dan alleen het medische circuit. Ook al werd ons verteld dat zwanger worden niet zal lukken zonder een behandeling in het ziekenhuis.

Wat als zwanger worden niet vanzelfsprekend is? Al snel word je dan naar het ziekenhuis gestuurd en zit je opeens midden in de mallemolen.

Bij mij is drie-en een half jaar geleden PCOS geconstateerd. Hierdoor zou een natuurlijke zwangerschap onwaarschijnlijk zijn, volgens het ziekenhuis. Door onze een kinderwens konden we meteen starten met de behandeling. De eerste stap was beginnen met een hormoonkuur die ervoor zorgen dat de eicellen zullen rijpen en mijn eisprong in gang zou zetten. Hormonen slikken? Dat vond ik een hele stap, maar ik was mij er ook van bewust dat ik deze kans moest aangrijpen. Het was tenslotte “mijn schuld” dat natuurlijk zwanger worden waarschijnlijk niet ging lukken. Mijn man had zich namelijk ook moeten laten testen en die was helemaal oké. De hormoonkuur was een kuur van een paar dagen. Eén van de bijwerkingen konden zijn dat ik me wat neerslachtig zou kunnen voelen. Dat heb ik me ook helaas wel gevoeld. Ik was niet mezelf, was prikkelbaar en had last van stemmingswisselingen. 

Dit betekende agenda seks. Bah! Iets wat we beiden niet echt leuk, en ook niet de manier vonden. Maar ja, het hoorde er allemaal bij.”

Nadat ik de kuur had afgemaakt moest ik weer naar het ziekenhuis voor een inwendige echo. De arts keek hoe de vorderingen waren. Dit betekende agenda seks. Bah! Iets wat we beiden niet echt leuk, en ook niet de manier vonden. Maar ja, het hoorde er allemaal bij.

Na de hormoonkuur vloeide ik, op de dag dat ik eigenlijk vruchtbaar zou moeten zijn, volgens de arts. De kuur had blijkbaar niet geholpen, want dit zal wel een menstruatie zijn. Helaas duurde het vloeien tot wel acht weken.

In het ziekenhuis kreeg ik wéér een inwendige echo. De arts kon niet verklaren waar het vloeien vandaan kwam. Hij kon zien dat ik nog midden in mijn cyclus zat en het dus geen menstruatie was. Wel zag hij dat de hormoonkuur niet genoeg had gedaan. Ik  moest overgaan op een volgende stap. Maar eerst moest het vloeien stoppen. Hiervoor kreeg ik een speciaal middel. Een medicijn om een normale menstruatie te stimuleren. Nog meer pillen.. Na het slikken van deze medicijnen zou ik weer de andere hormoonkuur gaan voortzetten. Mocht dat niet helpen, dan zouden we over gaan op thuis zelf dagelijks hormoonspuitjes in mijn buik te zetten.

“De arts vertelde ons dat ik zo gezond kon eten als ik wilde, maar zwanger worden zonder het ziekenhuis er echt niet in zou zitten. Dat was een klap in mijn gezicht”

Poeh, het stond me allemaal erg tegen wat ik even te horen kreeg. Ik zat eigenlijk helemaal niet te wachten al deze hormonen te moeten slikken/spuiten. Ik vroeg aan de arts wat onze kansen waren wanneer we niet de hormonen zouden gebruiken, maar nόg gezonder zouden gaan eten en leven. Ik vertelde dat ik dat al heel erg bewust leefde. De arts vertelde ons dat ik zo gezond kon eten als ik wilde, maar zwanger worden zonder het ziekenhuis er echt niet in zou zitten. Dat was een klap in mijn gezicht! Ik werd erg emotioneel en begon hard te huilen. Ik moest me er dus maar bij neerleggen..

We zouden de week erop met het hele gezin naar Marbella gaan. Tijdens deze vakantie wilde ik even niet bezig zijn met het ziekenhuis en hormoonkuren. We hadden na de stress van de hormoonkuur enorm de behoefte alles even los te laten, zonder stress op vakantie gaan en te genieten. We vertelden aan de arts dat we alles gingen laten bezinken, en dat ik tijdens de vakantie (nog) niets ging slikken.

In Marbella gingen Rafael en ik op een ochtend heerlijk hardlopen langs de boulevard. Onderweg rustten we even uit op een bankje met uitzicht op de zee. Een goed moment voor een goed gesprek over hoe het nu verder moest. Ik vond het mijn plicht de behandeling voort te zetten in het ziekenhuis. Het lag tenslotte aan mij dat we niet zwanger konden worden. Daar was Rafael het absoluut niet mee eens! Hij zag die hormoonbehandelingen ook helemaal niet zitten. Hij was ervan overtuigd dat er nog andere alternatieven zouden zijn. Hij stelde voor deze datum te onthouden, en wanneer het over 1 jaar, op dezelfde datum nog niet was gelukt zwanger te worden, we nog altijd nog naar het ziekenhuis konden gaan. Ik was zo opgelucht! Wat vond ik dat fijn!

Eenmaal thuis keken we hoe we onze leefstijl nog meer konden aanpassen. Zelf ben ik voedingscoach en altijd al bezig met gezonde voeding. Daar kon ik niet heel veel meer in doen. Wel misschien nét wat meer aanpassen, meer gericht op het zwanger worden en PCOS. De disbalans in mijn hormonen wilde ik gaan aanpakken. In mijn schoonmaak kastjes staan alleen maar ecologische schoonmaakmiddelen. Daarbij was ik ook bekend dat cosmetica en verzorgingsproducten ook hormoonverstorende stoffen kunnen bevatten. Ook hierin gebruikte ik al lange tijd natuurlijke producten. Voeding at ik altijd al zoveel mogelijk biologisch en puur en eet ik al ruim negen jaar geen vlees.

Ook at ik al voordat ik wist dat ik PCOS had, geen geraffineerde suikers, geen brood (en anders af en toe zelf gemaakt (glutenvrij)brood), geen tarwe en geen snelle koolhydraten. Op de manier eten wat bij PCOS goed is, deed ik allemaal al en was voor mij al jaren een routine, een leefstijl. Wat zou ik nog meer kunnen doen? We gingen opzoek naar alternatieve geneeswijzen, die zouden kunnen helpen bij het zwanger worden. Ik begon met behandelingen bij een osteopaat en bij een reflexzone therapeut.

Al na twee behandelingen van de reflexzone therapeut waren de bloedingen van acht weken gestopt! Ik voelde me zoveel fijner bij de behandelingen van de osteopaat en reflexzone therapeut!  De druk van het ziekenhuis was weg, en dat vond ik heel fijn! Ik had bij deze geneeswijzen een super goed gevoel! Daardoor zat ik meteen alweer lekkerder in mijn vel. Het “onverklaarbare” vloeien was gestopt.

In diezelfde tijd kwamen we in aanraking met natuurlijke supplementen. In het pakket zaten supplementen voor de vrouw en de man. Deze natuurlijke voedingssupplementen zijn bedoeld voor mannen en vrouwen om de zaad- en eicellen te voeden en verzorgen met de juiste voedingsstoffen om zo de kans op een zwangerschap te vergroten. 

Onze wens kwam uit..! Na nog geen drie maanden raakten we zwanger! November 2016 testten we positief!! En 26 juli 2017 is ons wondertje geboren. Een heel lief meisje! Wij zijn zo blij dat we bij ons zelf zijn gebleven en hebben gezocht naar alternatieven, naar iets wat bij ons past. Mijn lichaam heeft laten zien dat het toch kan! Ook al was het niet altijd gemakkelijk, maar we hebben toch doorgezet, op een manier wat bij ons paste!

De supplementen vonden we zo fijn te gebruiken, omdat, naast dat we natuurlijk zwanger werden, ook veel meer energie kregen. In België zijn ze in het ziekenhuis op dit gebied al verder. Daar worden deze supplementen , vaak met succes, ingezet als voortraject bij IVF. Hoe fijn is het dat ze in België wel goed kunnen samenwerken, zowel medisch als alternatief. Wij hadden graag in het ziekenhuis over deze optie gehoord. Het mag toch inmiddels duidelijk zijn dat het medische traject niet de enigste optie is.

Ik denk dat jij vast ook met veel stellen te maken krijgt, met een onvervulde kinderwens. Ik hoop dat je met deze informatie stellen op dit gebied kunt helpen en adviseren.

Liefs,
Ilse”

NB. Om juridische redenen zijn de merknamen van de hormoonkuur en van de natuurlijke supplementen weggelaten uit dit artikel. Mocht je geïnteresseerd zijn in meer informatie, en naar mijn trajecten en begeleiding. Plan dan hier een gratis informatie gesprek in.

Loli, het dochtertje van Ilse en Rafael