Zoals jullie eerder hebben kunnen lezen heb ik een rubriek met mooie succesverhalen van vrouwen, voor vrouwen die wel wat steun kunnen gebruiken op dit gebied, en om een hart onder de riem te steken. Ik vind dat er veel meer gehoor gegeven mag worden aan de vrouwen, met of zonder PCOS, die er keihard voor hebben geknokt zwanger te worden of nog steeds aan het knokken zijn. Het wijst op zoveel kracht en doorzettingsvermogen, ondanks de vele tegenslagen waar zij mee te maken hebben gehad. Als het bij jou niet lukt, lijkt het alsof de hele wereld zwanger is behalve jij.. Tegenwoordig is er veel mogelijk, en ik geloof dat steun en herkenning bij elkaar vinden, enorm kan versterken in het hele proces.
Lieke deelde haar verhaal over haar worsteling met PCOS, en hoe zij op een natuurlijke wijze zwanger is geworden. Ik zie het om mij heen en bij mijn eigen cliënten, wat hormoonproof eten positief met je lichaam kan doen, en op een natuurlijke wijze je cyclus kan terug brengen. Je lichaam heeft een zelfherstellend vermogen, en het is echt mogelijk jouw lichaam op een natuurlijke wijze te herstellen.
Hieronder het aangrijpende en prachtige verhaal van Lieke:
Ik kreeg de diagnose PCOS toen ik ongeveer 18 jaar oud was, per toeval ontdekt toen ik voor iets anders naar de gynaecoloog ging (onrustige cellen, achteraf gezien misschien wel samenhangend met PCOS! ). Op de echo waren duidelijke cysten in mijn eierstokken te zien. Ik werd meestal om de 6 weken ongesteld, maar had hier zelf niets achter gezocht. Ik schrok wel erg van het nieuws.. De gynaecoloog gaf me echter geen informatie en zei dat ik het op Google kon opzoeken, en tegen de tijd dat ik zwanger wilde worden medicatie kon krijgen.
Jarenlang heb ik er geen aandacht aan besteed, omdat ik aan de pil ging. Er was toen ook geen PCOS op de echo te zien. Ik verbaas me achteraf gezien dat er zo weinig aandacht aan besteed is in het ziekenhuis. Er gingen allemaal gedachten door mijn hoofd als: “hoe zal het gaan als ik stop met de pil?”, “Kan ik wel een kindje krijgen”? “En wat zijn de gevolgen voor mijn gezondheid?” “Hoe kan dit nou, het zit niet in de familie, ben ik wel gezond?”
Hoe het begon
Twee jaar geleden werd de kinderwens van mijn man en mij steeds groter. Vol verwachting stopte ik alvast met de pil, zodat ik kon zien hoe mijn lichaam zou reageren. En ik werd ongesteld! Ik was opgelucht, maar wist ook dat het weer weg kon gaan. En dit gebeurde, mijn cyclus was bijna een jaar weg na een aantal keer gemenstrueerd te hebben. Ik volgde een opleiding naast mijn werk, lees: weinig slaap, hard werken, stress, veel koffie, stappen in het weekend…
Mijn cyclus bleef weg. Na dat jaar gingen we weer naar het ziekenhuis en hier werd mijn angst bevestigd: PCOS beeld op de echo. Mijn bloedwaarden waren wel normaal, ik had geen overbeharing of overgewicht en ik voelde mij verder goed. Ik was wel snel moe en vaak ‘wollig’ in mijn hoofd, maar dat linkte ik niet aan PCOS. De gynaecoloog stelde voor zo snel mogelijk met medicatie te beginnen gezien onze kinderwens en mijn leeftijd (31 jaar toen).
Dit voelde niet goed voor mij. Als zoveel vrouwen PCOS klachten hebben, dan moet er iets anders zijn dat het beeld veroorzaakt, dacht ik. Het was voor mij een teken dat mijn lichaam uit balans was, hier wilde ik naar luisteren en niet alleen de symptomen met medicatie bestrijden. Ik zou misschien wel een eisprong krijgen, maar mijn lichaam is dan nog steeds niet in balans.
“Mijn cyclus bleef weg. Na dat jaar zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan en hier werd mijn angst toch weer bevestigd: PCOS beeld op de echo“
Ergens vroeg ik me af of het ook niet een soort mechanisme van mijn lijf kon zijn: “het gaat niet goed met je, dus voortplanten is nu geen goed idee?” Spannend was het om het anders te proberen gezien de grote kinderwens, maar ik besloot op onderzoek uit te gaan en vond de posts van Lavinia en andere vrouwen die PCOS op een andere manier hebben aangepakt. Ik herkende onder andere veel van de klachten die passen bij insulineresistentie. Dit gaf me hoop en paste bij mijn overtuiging, dat ik hier zelf op een natuurlijke manier iets aan kon doen!
Op een natuurlijke wijze mijn PCOS herstellen
Ik besloot het roer fanatiek om te gooien. Ik veranderde mijn eetpatroon, ontspande meer, sportte minder intensief en wandelde elke dag. Ook maakte ik een afspraak bij een diëtiste bekend met PCOS. Ik viel veel kilo’s af, voelde mij energieker en sowieso vrolijker en minder ‘wollig’ in mijn hoofd. Ik kon me beter concentreren en zat heel goed in mijn vel! Het was in het begin veel werk om tijd te maken voor het maken van voedzame maaltijden. Het was alles uiteindelijk waard!
Na een halfjaar werd ik eindelijk ongesteld! Ik ben nog nooit zo blij geweest met mijn menstruatie. Ik werd de maand daarop niet ongesteld.. Maar wat bleek, ik was in verwachting!! We waren zo blij en ik ben er van overtuigd dat de aanpak het verschil heeft gemaakt en nog steeds doet.Ik weet bijna zeker dat stress ook veel impact heeft gehad. Ik ben zelf perfectionistisch en ik vind het lastig om grenzen te stellen. Ik sta er nog steeds van versteld dat de klachten weg zijn, het kan dus echt!
Meer aandacht naar natuurlijk herstel
Ik vind het jammer dat regulier zo weinig aandacht besteed wordt aan voeding en leefstijl. ik ben dankbaar dat er geen medisch traject nodig was. Het heeft mijn holistische kijk op gezondheid alleen maar versterkt (wat niet wegneemt dat ik blij ben dat het bestaat en dat ik het natuurlijk gedaan had als er geen verandering kwam!). Ik hoop dat er steeds meer verhalen zoals deze gedeeld kunnen worden zodat bekend wordt dat er ook andere manier zijn om van de nare klachten af te komen en zodat steeds meer vrouwen zelf kunnen kiezen op welke manier zij hun klachten willen proberen aan te pakken.
Dankjewel voor het verspreiden van de zinnige info over PCOS!!
Groetjes, Lieke
Heeft het verhaal van Lieke je ook zo aangegrepen, en aan het denken gezet? Je kunt hier een mailtje naar mij sturen, en dan zal ik je meer informatie geven over mijn trajecten en werkwijze. Ik begeleid veel stellen met kinderwens, cliënten met PCOS en cliënten met andere hormonale disbalansen. Samen staan we sterk. Liefs, Lavinia