Je begrijpt dat ik een gat in de lucht sprong, wanneer Heleen van Iconic Studios mij opbelde om te vragen of ik mee op persreis naar Piper Heidsieck in Reims wilde? Het was een beetje kortdag, maar gelukkig kon ik vrij krijgen van werk. Ik bedoel, twee dagen op persreis met een super leuke groep naar de champagnevelden in Reims; zoiets overkomt je niet vaak!
Dinsdagochtend verzamelden we op Amsterdam Centraal. Ik werd voorgesteld aan een
aantal bloggers die ik nog niet kende en uiteraard aan Chandra, de marketing assistant van de brand manager van Piper Heidsieck, bij Maxxium. Leuk om te weten, vijf jaar geleden heb ik stage gelopen bij Maxxium. Helemaal leuk dus!
Binnen vijf uur waren we in ons hotel, Best Western De La Paix, in Reims aangekomen! Best wel gaar, maar we lieten ons niet uit het (champagne)veld slaan. Om 5 uur stonden vier oldtimers klaar om ons in stijl door de champagnevelden te vervoeren. We zijn drie keer gestopt en het uitzicht leek alleen maar mooier te worden. Reims is echt prachtig en die champagnevelden maken het helemaal af!
Dezelfde avond waren we uitgenodigd in het restaurant Au Petit Comptoir in Reims voor een uitgebreid 3-gangen diner met daarbij uiteraard champagne en wijn. Er was een mooie ronde tafel speciaal voor ons gedekt, en de obers renden de benen uit het lijf om ons te voorzien van drankjes, brood en vers gesneden charcuterie. Uiteraard ging dat gepaard met een glas champagne en de keuze van het menu. Dat was niet eenvoudig met mijn zwak voor de Franse keuken… Het werd uiteindelijk de Foie Gras, omdat dit toch wel iets is wat ik alleen in Frankrijk eet; naast slakken, eendenlever, in een pakje boter gebakken entrecôte, pain au chocolat en nog een hele waslijst. Het hoofdgerecht was een soort van stoofpotje van stukjes zeeduivel
en gamba’s in een soepkom met gestoofde prei, ingepakt in bladerdeeg. De vis was perfect gebakken, het botersausje was perfect en de bladerdeeg heb ik tot de laatste kruimel opgegeten. Dan was er ook nog een dessert, en moge het duidelijk zijn dat ik een zwak heb voor chocolade en dan vooral in een cakeje waarbij het gesmolten en al eruit sijpelt als je het taartje opensnijdt. Na de koffie met madeleines en koekjes, keerden we richting het hotel voor een schoonheidsslaapje. De volgende ochtend om 10:00 uur stond namelijk de champagne proeverij op het menu.
Op woensdagochtend zaten we al vroeg aan het ontbijt en ik nam het er even goed van. Het zal niet de eerste keer zijn geweest dat ik wiebelend de deur verliet na een alcoholische-versnaperingen-proeverij. “Je spuugt het toch uit in zo’n emmer?” Nee hoor, Lavinia niet. De rest overigens ook niet, kwam ik achter, dus dat gaf weer een gerustgesteld gevoel. Piper Heidsieck champagne moet echter met respect worden behandeld, am I right?
Het begon allemaal met de meest bekende variant, de Brut. De smaak van
de Brut champagne moet elk jaar hetzelfde zijn en dat is nog best een klus, gezien het klimaat per jaar flink kan verschillen. Het tweede glas was een “Vintage Brut” uit 2006. Een Vintage wordt alleen gemaakt als het een extreem goed seizoen is geweest. Een Vintage ligt minimaal 8 jaar te rusten alvorens deze in de verkoop gaat. Het derde glas was een bijzondere, namelijk een “Vintage Rare”, 2002. Deze fles straalt heel veel klasse uit en wordt ook wel de prêt-à-porter onder de champagnes genoemd. Niet voor niks dat deze fles een versierd is met een gouden kroontje. Geuren van tropisch fruit als ananas, mango en payaya en bloemen waren sterk aanwezig. In de afgelopen 30 jaar zijn er maar een paar goede jaren geweest dat er een Rare Vintage kon worden gemaakt. Het is dus erg bijzonder als je de kans krijgt om een Vintage Rare te mogen drinken!
Het vierde glas werd gevuld met een “Essentiel Cuvee Brut”, een hele lekkere vond ik zelf! Deze fles blijft nog een paar jaar langer liggen dan de brut, en dat is te proeven. We sloten de proeverij af met een glas “Rosé Sauvage”, de rosé champagne. Deze champagne heeft tonen van aardbei en een klein zoetje en past dus perfect bij een dessert met rood fruit en zoete room, maar ook bij Japans eten.
Dan denk je, nu was het zeker welletjes? Zeker weten niet, want bij Piper neem je afscheid in stijl met uitgebreide lunch en meer champagne… Er werd zelfs een hele bijzondere vintage rare uit 1998 (!!!) geopend die al heel lang lag te wachten op een bijzonder 
moment. Wat een eer! Er was weer een mooie ronde tafel gedekt en het begon allemaal met een tartaar van gamba met een salsa van mango en gember. Ik wist niet dat rauwe gamba zo lekker kon zijn en de combi met de salsa was heerlijk. Daaropvolgend een malse ‘filet de boeuf’, dat smolt op je tong, met een jus op basis van sojasaus en rijst. Ik denk dat dit de eerste keer in mijn leven was dat ik een Oosters getinte maaltijd kreeg voorgeschoteld in Frankrijk. Uiteraard nog steeds met de Franse slag bereid zoals we gewend zijn! Het dessert was een bakje van merengue, gevuld met room en afgetopt met rood fruit. Op dat moment kwam ik er weer even achter hoe lekker simpel kan zijn!
Helaas komt zo’n leuke trip altijd een keer op zijn einde. Ik zeg dan altijd tegen mezelf: “don’t cry because it’s over, smile because it happened”! Bedankt voor deze geweldige dagen, de champagne, het overheerlijke eten en de gezelligheid! Reims be prepared, ik kom snel weer!
© Roy Boere